Lembogan en weer terug naar Ubud

De komende 2 nachten ga ik naar Lembogan toe, een klein eilandje vlak naast Bali en daarna weer richting Ubud voor in ieder geval 1 nachtje. Ik heb zowaar voor de komende 3 nachten een slaapplaats geregeld dus even geen geloer op booking.com is ook wel eens fijn.....

Zojuist nog even een keertje heerlijk gedoucht en ontbeten en mijn schone kleding ondertussen ingepakt. Nu nog even wachtend op mijn "taxi". Een Balinees die ik gister op staat ben tegen gekomen en die me wel graag met de scooter richting Padangbai wil brengen. Voor dezelfde prijs als mijn evt pick-up service dus wat dat betreft geen probleem, hij blij ik blij, maar wel onder mijn voorwaarde dat ik zelf ga rijden en hij achterop.... Kan hier allemaal! Veilig (uiteraard haha) kom ik rond kwart voor 12 in de haven aan en regel mijn ticket voor de boot.

Mijn grote backpack laat ik ter plaatse achter, daar durf ik wel op te vertrouwen, en meld me daarna mooi op tijd in de haven, vanaf 13 uur moet ik daar zijn, maar ik ga er direct maar heen aangezien er maar 1 boot per dag richting dat eiland gaaf, beter te vroeg dan te laat...

Pffff wat een drukte, alle boten naar de Gili's vertrekken hier ook en dat is duidelijk te zien aan het publiek.... Een beetje mensen kijkend en aanbiedingen voor Bintangs en "Rayban" zonnebrillen afslaand wordt het hier steeds rustiger, tot het uiteindelijk een uur of half 5 (!!!) is en ook mijn boot dan eindelijk gaat vertrekken.... Ik had het natuurlijk kunnen weten...

Na een minuut of 30 heerlijk turen over het water moeten we overstappen naar een kleiner bootje, wat ze hier gewoon midden op het water doen, en dan nog een minuut of 5 voor ik er ben....

Ik heb eigenlijk geen idee waar ik zit op het eiland want van enige voorbereiding is geen sprake... Het enige dat ik weet is dat ik zou worden opgehaald door de verhuurder en dat het een mooi eiland schijnt te zijn...

"Meneer waar moet u heen want dan wordt u gebracht" vraagt het personeel nog en terwijl ik antwoord dat ik word opgehaald geeft hij aan dat ik word weg gebracht... Het zal allemaal wel goed zijn dus ik stap vrolijk in.....

Op Bali heb ik me al vaak verbaasd over de wegen maar ik snap na een paar minuten al wat ze bedoelden met het Bali van vele jaren geleden.... Volledig door elkaar geschud kom ik na een minuut of 10 op mijn bestemming aan...

"Hello mister, you want bintang?" Beleefd sla ik deze inmiddels bijna vaste openingszin even af, regel de check-in en een scooter en ga richting mijn kamer.

Het ziet er in ieder geval mooi uit, vlakbij de zee maar voor de rest wel in de middle of nowhere volgens mij.... Met de scooter ga ik nog even richting zee, tis maar een meter of 100 gok ik maar het lopen gaat me onderhand wel echt moeilijk af....

Om mijn voeten proberen te ontzien begin ik steeds schever te lopen en krijg ik ondertussen ook al blaren....

Na het bekijken van de zonsondergang rijd ik nog het nodige rond en al zoekend naar de terugweg richting bungalow kom ik "toevallig" bij 1 of andere bar van Nederlanders waar de eigenaar jarig is en er een feestje aan de gang is.

Dan hier maar even iets drinken... Ik heb wederom super leuke gesprekken en dan merk je wederom hoeveel mensen er eigenlijk tegen hetzelfde aanlopen.... Om een uur of 10 sla ik een voorstel om nog even naar het strand te gaan maar af en vervolg mijn "zoektocht" richting "huis". Hoe ik het uiteindelijk terug vind geen idee maar ik vind het.... Lekker slapen....

Tijdens een simpel ontbijtje zie ik ondertussen dat ik morgen al weer mooi op tijd terug ga dus heb hier eigenlijk alleen vandaag maar om het 1 en ander te bekijken.... Beetje kort.....

Ik vraag nog even wat tips en vol goede moed hup op de scooter.... Het blijft voor mij een dwaalspoor om alles te vinden wat dus ook niet lukt maar op een gegeven moment besluit ik om maar gewoon achter busjes aan te gaan die vol gepakt zijn met Chinezen, dan moet je altijd bij iets toeristisch terecht komen.... Een uitstekende strategie al zeg ik zelf....

Ik zie een aantal mooie witte stranden (die ik tot nu toe op Bali nog niet veel heb gezien) met bijbehorende kliffen, doe uiteraard mee met mijn nieuwe "mede reisgenoten" en maak als bijna echte Chinees overal de nodige foto's....

Nu zie ik in ieder geval wel het nodige en "volg ik eens" in plaats van "leiding te willen hebben". Ook wel eens lekker en dit werkt dus ook en geeft in ieder geval minder stress ;-)

Devils tears is voor mij wel 1 van de meest bijzondere plekken die ik zie, een klif waar het water geregeld gigantisch op springt.... Maar het meest bijzondere is wel het water wat in een soort van grot gaat en er dan met een gigantische noodvaart weer uitgespuugd wordt..... Mooie plaatjes met ook nog eens een zichtbare regenboog.... Nice!!! Een grote zeeschildpad maakt ook hier weer het plaatje compleet...

Tenslotte laat ik me nog bij de Mangrave in een soort van "punter" heel rustgevend door een regenwoud varen en zodoende heb ik toch ook hier weer de nodige hotspots gezien....

Op de terugweg kom ik opnieuw langs het Nederlandse tentje waar ik, als echte Nederlander op vakantie ;-), geniet van een broodje kroket. De eigenaresse kijkt eens even naar mijn voet en geeft aan dat het wellicht geen kwaad zou kunnen het even te ontsmetten en er in ieder geval een pleister op te doen... Was misschien verstandiger geweest dit iets eerder te doen haha, maar dat krijg je als man alleen.... Ietsiepietsie eigenwijs wellicht...

Vanavond ga ik niets doen, ja op tijd slapen, want morgen op tijd weer weg richting terug naar Bali met Ubud als bestemming... Wat ik wel alvast doe is het maken van een afspraak in een ziekenhuis in Ubud want dit gaat hem niet worden zo....

Ik doe nog even het nodige voorwerk voor mijn andere afspraak van morgen en dan is het mooi geweest, telefoon op de lader, alarm zetten en slapen....

Waar is mijn lader??? Lekker dan, lader weg.... Mijn horloge??? Ook weg.... Ik maak de eigenaar schijnbaar wakker en hij geeft aan er morgen naar te zullen kijken....

Dan maar zonder wekker slapen met de gordijnen open zodat ik hopelijk van het zonlicht wakker wordt....

Dat heeft gewerkt, keurig om half 8 die ik de ogen open...

Ik doe mijn spulletjes in mijn tassie en zie dan dat er nog een kastje open kan.... Ach ja, dat is toevallig, een telefoonlader, horloge en geurtje.... Gelukkig dus niet gestolen, leek me ook al stug.... Keurig opgeborgen door de schoonmaker....

De terugweg opnieuw een overstap op het water, waarbij ik de enige ben die op de boot naar Padangbai ga. Hoe decadent, alleen op een boot met 20 man personeel....

In de haven haal ik mijn backpack op een regel gelijk de man van het ticketbureau als chauffeur richting Ubud. Hij brengt me eerst naar het ziekenhuis want dat heeft voor nu helaas topprioriteit...

Na het nodige irritante gepluk in mijn voet krijg ik er wat spuiten in en wordt mijn voet ingepakt. Ik probeer nog even een nieuw paar slippers te kopen want met deze teen passen de mijne niet maar boven maatje 42 is hier volgens mij niet te krijgen.... Vanaf nu dus maar op 1 schoen en met 1 kous rondlopen en zorgen dat het droog blijft...

De komende 2 dagen sws rustig aan doen want ik heb ook eeninfectie ondertussen.... Dat krijg je ervan... Over 2 dagen terug komen.....

Mijn chauffeur verzorgt me in ieder geval uitstekend en blijft er de hele tijd bij en brengt me uiteindelijk veilig op mijn slaaplaats voor de komende nacht (en?).

Zo dadelijk heb ik nóg een afspraak staan die wel "moet" doorgaan.... Als het me allemaal een beetje aan staat ga ik hier een tattouage laten zetten.... Mijn eerste....

Normaal zou ik dit sws niet snel in het buitenland doen maar via Roald uit Zwolle heb ik een naam door gekregen van Yande van Golden hand tattoo. Deze jongen schijnt super goed te zijn er komt ook elk jaar voor een maand naar Nederland om te tatoeëren dus ik vertrouw hier op....

Op een sok en een schoen weet ik hem te vinden en nemen we het 1 en ander door om uiteindelijk voor vrijdag een afspraak te maken... Hij heeft aan waarschijnlijk 2 volle dagen bezig te zijn dus ineens heb ik mijn "agenda" bijna vol staan, donderdag ziekenhuis, vrijdag en maandag tattoo en dan is het al weer bijna voorbij....

Dat wordt dus geen Canggu meer maar de resterende tijd Ubud.... We zitten uiteindelijk nog een paar uur voor zijn "shop" en drinken wat terwijl er steeds meer mensen bijkomen.... Iedereen is hier zo lekker ontspannen he.... Ik heb op een vrije dag nog meer dingen die ik "moet" dan ze hier in een week hebben volgens mij....

Bali United

Het is ondertussen woensdag, een dag die ik vantevoren had omcirkeld aangezien dit de enige keer is dat het voetbalteam van Bali een thuiswedstrijd speelt tijdens mijn verblijf en dat wil als, als voetbalsupporter, natuurlijk zien. Ik ben mooi op tijd bij het stadion en krijg het nodige bekijks met mijn ene schoen.... Na het kopen van een kaartje en shirtje beland ik uiteindelijk op de enige tribune met een dak. Gezien de meer dan donkere lucht heb ik maar voor VIP gekozen om geen risico te lopen dat mijn voet nat kan worden. Heerlijk sfeertje, over het heertje stadion verdeeld meerdere eigen groepen vanuit heel Bali met trommels etc. Beetje samba achtig allemaal....

Als na de wedstrijd (een 2 0 overwinning) blijven velen zitten en besluit ik dat ook maar te doen.... De spelers gaan alle supporters nog even langs waar ze bij elke groep opnieuw worden toegezonden. Na een minuut of 10 komen ze bij de grote harde kern achter de goal aan waar het helemaal los gaat.... SUPER!!!!

Op de terugweg passeer ik nog 1 van de vele ceremoniële optochten en kan ik uiteindelijk nog net de regenbui voor blijven die er al een tijdje zat aan te komen. Hierna nog een klein hapje maar weer mooi op tijd richting bed. Nu maar wel even verstandig doen en luisteren naar de dokter....

De nacontrole bij de arts loopt gelukkig redelijk voorspoedig, er hoeft niet meer in de wonden gezeten te worden en de meditatie heeft aangeslagen... Beter!!! Opnieuw ingepakt en nog wel met het advies het vooral rustig aan te doen rijd ik nog een beetje rond op de scooter, zie uiteraard weer de nodige apen en besluit deze dag met een hapje met een "frisje". Vandaag mooi op tijd zien te slapen want morgen lange dag...

Vandaag maar dubbel ontbijten met wat extra bananen... Denkend aan de tekst die ik oa wil zetten ga ik maar zo onbevangen mogelijk richting tattooshop... Geen idee wat me te wachten staat, maar het gaat sws gebeuren....

Als er dan uiteindelijk begonnen wordt merk ik direct al wel dat dit niet zo'n probleem gaat worden.... Die spuit en dat gepulk aan mijn voeten was behoorlijk pijnlijker in ieder geval.... Op een gegeven moment val ik zelfs bijna in slaap....

Yande is ondertussen druk bezig en ik verbaas me over zijn creativiteit.... Hij heeft wat plaatjes gezien op mijn telefoon die als leidraad dienen en gaat ondertussen freestyle zijn gang... Hij merkt dat het allemaal behoorlijk voorspoedig gaat en na overleg besluiten we om het geheel maar in 1 dag te gaan doen ipv de geplande 2.....

Helemaal goed, het regent toch al zo'n beetje de hele dag!!

Na uiteindelijk bijna 9 uur liggen bekijk ik het eindresultaat.... Het is wel even wennen maar IK ben er in ieder geval meer dan blij mee.... Als je het doet beter gelijk ook maar goed doen.... Een zandloper en een tekst uit de bijbel (Matth. 6:34).

Ik denk dat een tattoo voor iedereen natuurlijk een speciale betekenis heeft en voor mij geldt dit ook zeker. Een reminder voor mij dat de tijd door tikt en je zorgen maken zo weinig zin heeft....

Ik ben een aantal jaren geleden heel dicht bij de dood geweest en ben blij dat ik hier nog steeds mag zijn.... Op dat moment enorm boos op iets dat gebeurde maar wie weet is dat ook juist weer mijn redding geweest... Soms doen mensen om je heen dingen die je niet kunt verklaren en waardoor je boos wordt, maar word je juist daardoor wel een bepaalde richting opgestuurd....

Positief denken en vertrouwen.....

Na de afspraak blijven we nog even een paar uur zitten en stuur ik de nodige appjes naar Nederland... Ik regel voor Yande al 4 afspraken voor als hij straks in Nederland is en biedt aan de PR voor hem te gaan doen ;-), waarna ik nog even tussen de buien door op en neer rijd naar een reggae bar. Wel eerst met ingepakte arm naar mijn huisje om te spoelen en zalven en voor het eerst op Bali iets met lange mouwen aan te doen...

Vanavond mag ik wel weer een drankje doen, smaakt fijn en om een uur of 12 ga ik naar huis. Na nog weer een keertje spoelen en inzalven ga ik lekker slapen....

Ondertussen is het zaterdag, heb lekker geslapen en heb dit verslag weer in elkaar gezet, voor mij straks een aantal mooie reminders voor als ik terug ben en voor jullie wellicht leuk om een beetje op de hoogte te zijn/blijven....

Het regent hier opnieuw al de hele dag en ik denk dat ik morgen maar een chauffeur regel die me de nodige dingen kan laten zien en me dan waarschijnlijk naar mijn laatste logeerplek kan brengen. Ik ben nu in ieder niets meer staan...

Zal ik nog 2 dagen Canggu doen met wellicht toch nog wat yoga en/of meditatie??? Ik heb het hier eigenlijk wel gezien....

Niet teveel lopen, rustig aan doen met de voeten en uit de zon blijven is in ieder geval het motto voor de komende dagen....

Ik ga het zien.... Nog maar 3 nachtjes... Bijna voorbij....